L’aulhèr auprès de son aulhèra
L'aulhèr, auprès de son aulhèra,
Que viu mei content que lo rei,
Per tan haut que lo sorelh arraja,
Qu'ei aus palais de sons plasers. (bis)
L'aulhèr solet se n'avejava,
De temps en temps hasè shiulet,
Era que'u respon dab alegria :
« Qu'arribi jà, non v'avegetz. » (bis)
Atau que cantava l'aulhèra,
Tot en pujant capsús bosquet,
Tot en amassant quauquas vriuletas,
Entà l'aulhèr, hà'n un boquet. (bis)
" Lo boquet que v'apòrti adara,
Guardatz-lo ve dab un gran suenh,
De totas las flors jo v'èi hicadas,
Entau bèth miei, la deu serment. (bis)
Lo boquet qu'ei fletrit adara,
L'aulhèr non hè mei que gemir :
« L'immortèla se n'ei destacada,
E jo praubòt, que'm vau morir. » (bis)