Per la fernèsta qu'èi enviat
Un e dus, dus e tres,
Un dus tres quate potons
Qui'n van de cap au pòrt e un,
Un e dus, dus e tres,
Un dus tres quate auserons.
Òh ! be m'agradaré d'aver
Un e dus dus e tres
Tres e quate mainadons
Qui vaderén beròis gojats
Escricats, deus gualhards,
Entà l'aunor deu Pirèu.

Per tant qui cèrqui
Nat aute pòrt non tròbi
D'amor qui'm hasqui hòla
Com lo pòrt deu Pirèu
E quan nueiteja
Dab cançons a barreja
Lo còr que'm pataqueja
Quan vei tant de mainats.

De casa enlà quan jo me'n vau
Deu lindau deu casau
No'n vei nat qui n'aimi pas.
Au ser quan jo m'adromirèi
Òc qu'ac sèi, òc qu'ac sèi
Ad eth que saunejarèi.
Ua pèrla au còth que'm hicarèi
E un brèu, e un brèu,
Au sobac m'estujarèi,
Entà suu pòrt que partirèi,
M'estarèi, cercarèi,
Un inconegut trobarèi.